شهر بویین میاندشت در غربی‌ترین ضلع استان اصفهان در کنار رشته‌های کوه‌های زاگرس مرکزی قرار دارد. این شهر با جمعیت بیش از ۱۰ هزار نفر و ارتفاع ۲ هزار و ۴۳۰ متر از سطح دریا، یکی از مرتفع‌ترین نقاط کشور نیز به‌شمار می‌آید. شهر بوئین میاندشت در فاصله ۱۷۰ کیلومتری مرکز استان اصفهان واقع شده است. این شهر مرکز شهرستان بوئین و میاندشت می باشد.
شهر بویین میاندشت تا قبل از سال ۹۲ جزیی از شهرستان فریدن بود. اما در این سال بر اساس تقسیمات کشوری از فریدن جدا و به شهرستان تبدیل شد.
شهرستان بوئین و میاندشت یکی از شهرستان های استان اصفهان می باشد. شهر بویین میاندشت از ۲ بخش؛ مرکزی و کرچمبو و ۵ دهستان بنام های ییلاق، سردسیر، گرجی، کرچمبو شمالی و کرچمبو جنوبی و ۲ شهر بنام های بویین و میاندشت و افوس تشکیل شده است. شهرستان بویین میاندشت با وسعت ۱۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت ۳۵ هزار نفری از غربی‌ترین شهرستان‌های استان اصفهان است. از شمال با شهرستان خوانسار و از جنوب شهرستان فریدونشهر و از شرق با شهرستان فریدن و از غرب با استان لرستان و شهرستان الیگودرز هم مرز است.
این شهرستان دارای قومیتها و مذاهب مختلف بوده و از آن به عنوان سرزمین رنگین کمان اقوام یاد می کنند. قومیت هایی همچون فارسی زبانان، ترک زبانان، بختیاریها، گرجی ها و ارامنه که این دو گروه توسط شاه عباس صفوی در حدود ۴۰۰ سال پیش ار کشور گرجستان و ارمنستان به ایران مهاجرت داده شدند.
بوئین و میاندشت در راستای سلسه جبال زاگرس با ارتفاع ۲۴۳۰ متر از سطح دریا به عنوان دومین منطقه مرتفع کشور محسوب می شود. این شهر گرجی نشین از محله های بوئین، میاندشت و ششجوان تشکیل شده است. از شمال به روستای ازناوله، از جنوب به روستای داشکسن، از شرق به روستای معصوم آباد و از غرب به شهر افوس منتهی می شود.
هسته اولیه بویین میاندشت
هسته اولیه شهر از دو مکان جغرافیایی بوئین میاندشت تشکیل شده است. بنیادگذاران هر دو، از گرجی‌های زمان شاه عباس اول هستند که توسط خود او از گرجستان به ایران تبعید شدند. به دستور او عده‌ای از جنگاوران آن‌ها جهت حفظ منطقه فریدن و همچنین پایتخت اصفهان از حملات بیگانگان در فریدن ساکن شدند. این دو مکان در گذشته ای نه چندان دور با فاصله، و در دو سوی رودخانه زاینده رود قرار داشتند. احداث شاهراه اصفهان- لرستان و عبور آن از دو روستا، رشد و توسعه این دو منطقه را فراهم آورد.
از دیگر سو ایجاد تاسیسات خدماتی، بازرگانی، ساختمانی و اماکن، فاصله این دو مرکز را از میان برداشته و با بهم پیوستن این دو مکان، هسته اولیه شهر بوئین میاندشت فراهم آمده است. در سال ۱۳۷۷ یک محله دیگر بنام ششجوان به آن افزوده شد که همان روستای ششجوان پیشین می باشد که در غرب بوئین میاندشت قرار داشت.